Cieszy się on w naszym kraju coraz większą renomą. Jest to idealne wyjście dla podmiotów, które mają kontrahentów zwlekających z płatnościami za faktury lub są zupełnie niewypłacalni.
Źródło: http://www.flickr.com
Faktoring polega na wykupieniu przez faktora zobowiązań od faktoranta, z tytułu sprzedawanych towarów lub świadczeń. Opiera się on na skupowaniu tylko takich zobowiązań, jakich nie minął jeszcze okres zapłaty. Dzięki takiemu rozwiązaniu, biznesmen w szybki sposób może otrzymać należność za sprzedane produkty albo usługi. Dzięki temu zachowana jest w przedsiębiorstwie płynność finansowa. Zmniejsza także ryzyko powiązane z nieterminowym opłacaniem zobowiązań ze strony partnera. W faktoringowych transakcjach możemy wyróżnić trzech uczestników takiej transakcji. Jest to faktor, którym zazwyczaj jest bank albo instytucja zajmująca się wykupem wierzytelności (eurea giełda wierzytelności) przedsiębiorcy. Zajmuje się też pełną obsługą takiej wierzytelności. Stroną transakcji faktoringowej jest także faktorant. Jest to przedsiębiorca, który swe zobowiązania przekazuje firmie faktoringowej. Otrzymuje w taki sposób szybką należność za wykonaną czynność lub sprzedany produkt. Trzecią stroną transakcji faktoringowej jest dłużnik faktoringowy, który jest kontrahentem faktoranta. Jest on zobowiązany do zapłaty określonej kwoty za otrzymaną fakturę za kupiony towar lub usługę.
Źródło: http://www.flickr.com
Faktoring można by podzielić na właściwy oraz niewłaściwy. Faktoring właściwy opiera się na wykupieniu należności handlowych faktoranta wraz z ryzykiem powiązanym z jego niewypłacalnością. Tu to faktor pobiera należności od dłużnika. Faktoring niewłaściwy jest to kupienie wierzytelności handlowych ale bez ryzyka związanego z niewypłacalnością dłużnika.
Gdy wierzyciel nie spłaci należności, obowiązek ten przechodzi na faktoranta. Będzie on musiał pokryć należność względem faktora, nie będzie z kolei robił tego dłużnik. biznesmen będzie mógł potem na swoją rękę dochodzić swoich praw względem wierzyciela.